Stepping out of the Egyptair plane – walking  on the tarmac into the night : the first thing to notice is being hit by thick dry heat, without a trace of wind or humidity. A row of expressionless faces standing next to the plane, not moving not waiting – like a sort of strange pantomime or a game of statues.  A strange airport in a strange country at night. Welcome to east Africa. Fellow travelers are only too glad to drop the traces of respectability as the make a rush for the first places in queu   for visa.  Sweet faces in the other side ” how are you sir ” ” please , wait for your change ” David is waiting for me.  A sweaty handshake and a pat on the back    – I am in Uganda, about to meet the other doctors of the mission.

Ουγκάντα – χώρα πάμπτωχη, με κατά κεφαλή εισόδημα 1200 δολάρια το χρόνο, στις πρώτες γραμμές  του «παγκόσμιου πολέμου ενάντια στην τρομοκρατία» –

εξηγείται έτσι το μηχάνημα για αποτυπώματα και η φωτογράφηση στο αεροδρόμιο (μηχανήματα δεν σου θυμίζουν απλώς τα σύνορα στις ΗΠΑ, είναι κατευθείαν φερμένα από εκεί ) –

και οι κάρτες στα κινητά δεν δουλεύουν χωρίς δήλωση με φωτοτυπία ταυτότητας και διπλώματος οδήγησης..

και παντού τεράστιες αφίσες που λενε «be vigilant towards terrorists –
αλλά πότε είχε τρομοκρατία στο έδαφος της η Ουγκάντα? 

Στο αυτοκίνητο του ο Ομάρ μου λέει καθώς περιηγούμαστε στην Καμπάλα – τι δουλειά έχουν οι στρατιώτες μας σε όλους αυτούς τους πολέμους? Ο Μουσεβενι αγοράζει την ανοχή των ΗΠΑ με το να κάνει το καλό παιδί στέλνοντας το στρατό μας στη Σομαλία, στο Μάλι, στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν, οπουδήποτε του ζητηθεί…

Στη βόλτα με το καραβάκι στο κανάλι ανάμεσα lake Edward and lake George, Queen Elizabeth national park – στο είπαν και νωρίτερα – 20 με 25 % από όλα τα έσοδα από το πάρκο πηγαίνουν στις τοπικές κοινότητες – αισθάνεσαι ο τι μόλις άκουσες  ένα τεράστιο, ξεδιάντροπο ψέμα – του λες – so they must be very rich with all these money – αλλά τους βλέπεις να κατεβαίνουν την πλαγιά με τα κίτρινα μπιτόνια για νερό και την οργή στο βλέμμα τους – so why do they not have water?

A few days one of the illegal fishermen was killed by a hippo – but they keep coming back  as if they have no memory (η μήπως γιατι είναι απίστευτα φτωχοί – υπερβολικά για να φοβηθούν ακόμα και τον θάνατο?)

¨Ενα νεαρό κορίτσι – ακριβώς 22 ετών. Περιμένει να μπει στο εξεταστήριο σχεδόν παθητικά, αδιάφορα, σαν να πρόκειται για κάποιον άλλο. Η ειδικευόμενη κάνει την εισαγωγή  «Διάγνωση ιστολογική – αδενοκαρκίνωμα παραρινιών, ακτινολογικά δεν φαίνεται να έχει διηθήσει εγκέφαλο και οφθαλμικό κόγχο». « Πότε έγινε η διάγνωση?» «Ιανουάριο 2012» «Και μέχρι τώρα έχει κάνει?»  «Τίποτα. Συστάθηκε  αξονική για εκτίμηση της έκτασης και μετά ακτινοθεραπεία , αλλά η ασθενής δεν έκανε τίποτα από τα δύο. Δεν έχει τα χρήματα.»  «Πόσο κοστίζει στην Καμπάλα μια αξονική?»  «Περίπου 70 ευρώ».

(The end of )  a discussion with a British colleague:

Him: “Don’t get too sentimental …”

Me: “If we were not sentimental we would not be here !

Him: “There are moral issues involved with paying from our pocket for patients treatment- what do we do with the remaining patients? We cannot do this for everyone!”

Me: “There are moral issues with  us being here once a year. What happens to the patients the remaining 50 weeks ?”

You consider the statement “The value of life is less in countries  such as India or Uganda compared to the west” insupportable (why? because  you are here to prove exactly the opposite – the value of life is exactly the same everywhere , the ability to preserve it is what varies…

The tendency to focus on the corruption of the poor (true, it is there, but why don’t we start by the corrupters rather than the corrupted – and how immensely patronizing, the doctors of 10.000 euros a month to chastise the doctors of 100 euros a month for the lack of morals )