Ωτοπλαστική

Το πρόβλημα που υπάρχει είναι κυρίως ανατομικό. Συγκεκριμένα, σε ένα φυσικό αυτί, η έλικα και η ανθέλικα  θα πρέπει να είναι ομαλές και σχηματισμένες με ευκρίνεια και να σχηματίζουν μεταξύ τους γωνία 90°. Στα πεταχτά αυτιά αυτή η γωνία δεν είναι καλά σχηματισμένη (είναι μεγαλύτερη από 90°)  και συχνά απουσιάζει η ανθέλικα, δίνοντας έτσι την εικόνα του πεταχτού αυτιού. Μια δεύτερη αιτία εμφάνισης είναι η παρουσία μεγάλης και βαθιάς κόγχης, σπρώχνοντας έτσι το αυτί προς τα εμπρός και έξω.

Η επέμβαση στα παιδία μπορεί να γίνει κατά την άμεση προσχολική ηλικία περί τα 5-6 έτη. Αυτό μπορεί να βοηθήσει στην αποφυγή ψυχικών τραυμάτων που μπορεί να προκαλέσουν τα περιπαικτικά σχόλια των άλλων παιδιών. Σε μεγαλύτερους υποψήφιους δεν υπάρχει κάποιος περιορισμός ηλικίας.

Η πλαστική αυτιών μπορεί να γίνει με τοπική αναισθησία. Γίνεται έγχυση τοπικού αναισθητικού στο αυτί και έτσι αυτό μουδιάζει για διάστημα περίπου δύο-τριών ωρών. Χρησιμοποιούνται πολύ λεπτές βελόνες, για να μειωθεί ο πόνος που μπορεί να υπάρξει κατά την διάρκεια της έγχυσης. Έτσι η επέμβαση της ωτοπλαστικής γίνεται μια σχεδόν ανώδυνη διαδικασία.
Σε περιπτώσεις όμως που ο ασθενής δεν συνεργάζεται (συνήθως παιδιά από 5-12 χρονών) απαιτείτε ελαφρά μέθη η γενική αναισθησία. Όλες οι ωτοπλαστικές γίνονται επί εξωτερικής βάσεως δηλαδή δεν χρειάζεται να μείνουν οι χειρουργημένοι στην κλινική.

Υπάρχουν αρκετές τεχνικές με πολλές παραλλαγές που μπορούν να χρησιμοποιηθούν. Συμπεριλαμβάνουν διόρθωση μόνο με ράμματα, αφαίρεση μέρος του χόνδρου, λέπτυνση ή χάραξη του χόνδρου ή και συνδυασμός όλων των πιο πάνω.